Boudewijn Delaere zegt dat hij op professioneel vlak maar één grote visie had en dat was creatief ontwerpen. En dus trok hij als jongeling, toen nog zonder computer, naar Brussel om er in het befaamde Instituut La Cambre  kennis en inspiratie op te doen. Eens afgestudeerd, ging hij meteen aan de slag als freelance ontwerper voor onder meer de uitgeverijen Lannoo, Heideland, De Sikkel, Patmos en andere. Ook de Provincie West-Vlaanderen was één van zijn eerste opdrachtgevers, en zijn werk werd er kennelijk prompt gesmaakt en meermaals bekroond in diverse affichewedstrijden van de Provincie.

“Het heeft me nooit aan werk ontbroken”, aldus Delaere. “Na de historische brand van de Inno in Brussel (1967) mocht ik bijvoorbeeld voor de warengroep een nieuwe verpakkingslijn uitwerken. Nog in 1967, bij de start van De Hallen in Kortrijk, kreeg ik heel wat grafische opdrachten.”

In 1968 ging Interieur van start. Tussen 1968 en 1998, de gouden jaren zeg maar, ontwierp Delaere het totaal visueel concept én de communicatie van liefst 16 biënnales. Het werden stuk voor stuk pareltjes voor het oog, must sees. “Honderden bedrijven en organisaties wisten me ook te vinden voor unique selling propositions“, aldus Boudewijn Delaere. “Niet eens zo lang terug merkte ik dat één van mijn oudere affiches – And nature? – in het Brusselse Koninklijk Museum voor Schone Kunsten zomaar tussen werk hing van Luc Tuysmans en van Francis Bacon. Ja, dat deed wel iets met mij: good feeling.”

Eén beeld zegt meer dan duizend woorden

Delaere werkte een leven lang in een dubbelmandaat: naast zijn job als freelance designer, gaf hij aan de Kortrijkse Academie zijn kennis, inzichten en creativiteit door aan diverse generaties. Het nu gepubliceerde boek, uitgegeven in eigen beheer, geeft een overzicht van zijn levenswerk en verdient een eeuwige plaats in elke bibliotheek.

Op het gevaar af van zijn immense verdiensten te reduceren, vallen een aantal realisaties op door hun tijdloos karakter. Het Barco-logo bijvoorbeeld dat hij uit zijn potlood toverde in de jaren tachtig, blijft tot op vandaag pal overeind, mede met dank aan het doordenkertje (een oog en een oor in plaats van een o, achteraan de bedrijfsnaam). Het logo van de Biënnale Interieur oogt als een beschermende, veilige en geborgen unit. Het logo van Kortrijk Xpo zorgt, door het weglaten van de letter E vooraan, voor meer individuele expressie.

Wie het boek doorneemt, kan maar twee zaken besluiten. Eén: Delaere gaf op zijn hoogst eigenste manier gestalte aan de uitdrukking dat één beeld meer zegt dan duizend woorden. Twee: zijn oeuvre is van die aard dat het de tijd en eb en vloed in de wereld van ontwerpers moeiteloos overleeft. Kortom: Boudewijn Delaere is bij leven en welzijn nu al een klassieker in zijn genre.