Heeft de kunststofmarkt te lijden onder de coronacrisis?

Marc: Ja, maar op een vreemde manier. De grondstoffen zijn op dit ogenblik beperkt. Er is dus schaarste waardoor de prijzen omhoog gaan. Dat zal ook in de toekomst zo blijven. Onze producten zijn onderworpen aan de REACH-richtlijnen. Op die manier wil men de oorsprong van de producten kennen en de kwaliteit bewaken. Dat betekent dat materialen van sommige leveranciers er tussenuit gaan omdat ze niet voldoen aan die criteria. Door de coronacrisis zijn de fabrikanten bovendien op de rem gaan staan omdat ze dachten dat er minder afzet ging zijn. Maar wat is er gebeurd? In de tweede helft van het jaar is er net uitzonderlijk veel verkocht waardoor alle voorraden op zijn.

Hoe komt dat?

Marc: Mensen konden niet op reis en investeerden daarom in een zwembad of renoveerden hun huis. Daar komt allemaal kunststof bij kijken.

Vandaag moet alles steeds ecologischer. Kunststoffen hebben een slecht imago op dat vlak. Voelen jullie die trend?

Marc: We zitten volop in een transitie. De ‘chemie’ in onze bedrijfsnaam willen we een stukje afzwakken omdat we de uitdaging aangaan om vanuit de klassieke chemie naar de nieuwe chemie te gaan. Dat betekent het optimaliseren van producten om ze milieuvriendelijker te maken. Dat maakt ze wel duurder. Ik hoop dat de industrie dat zal willen betalen.

Claudia: Wij waren jaren geleden al klaar met bio-based producten, maar de markt was er niet klaar voor. Onze producten recycleren is moeilijker maar het voordeel is wel dat ze minstens veertig jaar meegaan. Composiet heeft metaal grotendeels vervangen waardoor de wagens tegenwoordig niet meer roesten.

Marc: De oceaan drijft vol kunststof. Maar dat zijn de plastics. De kunststoffen die wij verkopen zitten enkel in de boten die op de oceaan varen.

Jullie zijn van jongs af opgegroeid in de wereld van kunststoffen. Waren jullie voorbestemd om het bedrijf van jullie vader verder te zetten?

Marc: Op mijn vijftiende heb ik dit gemaakt. Marc toont ons een varkenshart dat is ingegoten in hars en waarvan de kleinste details, tot zelfs de bloedbanen, zichtbaar zijn. Dat was voor de ZOO van Antwerpen. We hebben eerst de bloedbanen met kunststof geïnjecteerd. Daarna is het in een doos gegaan met kevertjes. Die hebben al het zachte weefsel weg gegeten waardoor enkel die fragiele structuur overbleef.

Claudia: Wij zijn groot geworden tussen de potjes.

Marc: Mijn eerste spreekbeurt op school ging over polyester.

Claudia: Wij maakten vroeger sleutelhangers voor onze vrienden. Zij brachten een bloemetje of een schelpje mee en wij goten dat in.

Ook nu verkopen jullie nog steeds aan particulieren.

Marc: Dat is eigenlijk historisch gegroeid. Mama stond achter de balie in ons winkeltje in Borgerhout, mijn vader bezocht de klanten. Panamarenko was toen een van onze vaste klanten. Ook vandaag hebben we nog twee divisies. Eentje voor de kleine verpakkingen, vandaar dat we onszelf graag de apothekers van de chemie noemen. En dan een tweede divisie waarmee we bijvoorbeeld 25 ton aan harsen in bulk verkopen aan de industrie.

Jullie zetten ook sterk in op opleidingen…

Marc: Buiten de coronacrisis nodigen we mensen uit en leren we ze al doende hoe ze met onze producten kunnen werken. We hebben ook verschillende instructievideo’s opgenomen.

Hoe is jullie vader ooit met deze onderneming begonnen?

Marc: Hij was beroepsmilitair en werkte in de carrosserieafdeling. Op een dag ontmoette hij een Duitser die beweerde dat het braseren van metaal zou vervangen worden door kunststof. Mijn vader was meteen gefascineerd. Hij verliet het leger, kwam in België wonen en begon hier plamuur te verkopen.

Van de vier kinderen zijn jullie de enige twee die nog actief zijn in het bedrijf.

Claudia: Ik ben er het laatste bijgekomen. Marc heeft eigenlijk nooit iets anders gedaan. Mijn broer Theo werkt in het buitenland en mijn zus Dania is vorig jaar uit het bedrijf gestapt omwille van gezondheidsredenen.

Wat zijn de ambities van Vosschemie naar de toekomst?

Marc: In ieder segment dat we actief zijn willen we graag in de top drie staan. Nummer één zal nooit lukken want onze concurrenten zijn vaak wereldspelers. We kijken ook naar het buitenland om daar onze producten en knowhow te verkopen.

Bedankt voor het interview !