“Tot helft van personeel weg”
Een tweede bedrijfstak waarin Bodson de meubelen moest redden, was de eventbusiness. “Ook daar, hetzelfde verhaal. Alle boekingen geannuleerd. Mensen naar huis en materialen op slot. Maar ook hier zijn de jongens niet bij de pakken blijven zitten. Total-e is met volle overgave op zoek gegaan naar andere manieren om hun expertise in te zetten. Zo werd met Stay Alert een spin-off opgericht om tijdelijke installaties en veilige ontvangstruimtes te bouwen, mensenstromen te sturen, wachtrijen in te richten, signalisatie en andere communicatie op te zetten, enzovoort. Zo hebben we diverse vaccinatiecentra uitgetekend en ingericht. Een pluim op de hoed van onze verantwoordelijken daar. Zelf ben ik aan de zijlijn betrokken geweest. Het was eerder een stuk crisismanagement, zoals onderhandelingen met de banken. Niet leuk, maar wel essentieel om de schade te beperken. In deze tak zijn we uiteindelijk op 50% van de normale omzet gestrand, wat een enorm goede prestatie is. Als we de massale aanvragen bekijken voor het najaar, hopen we een deel van het verlies goed te maken. We gaan zeker niet klagen over te veel werk… Toch zijn we voorzichtig, want ondanks onze grote stocks kunnen we niet overal tegelijk zijn. We moeten ook ons team opnieuw opbouwen, want 40% tot de helft is zijn heil elders gaan zoeken. Moeilijk, maar niet onoverkomelijk. Als de microbe van de eventsector je te pakken heeft, kom je vroeg of laat toch wel terug. Ook dat probleem zal zich dus wel oplossen.”

Het grootste probleem kwam Philippe Bodson tegen in zijn horeca-activiteiten. “Zeker in de deelsector waarin wij vooral actief zijn, met name de feesten. We zijn constant bezig met besprekingen voor herboekingen, maar er staan geen inkomsten tegenover. We hebben wel een aantal alternatieven uitgewerkt, zoals afhaalgerechten en de ‘bubbel-units’ in de tuin van De Barrier, maar dat was niet om er iets aan te verdienen. We willen het contact met de klanten en de medewerkers warm houden om de brug te slaan naar betere tijden.”

Schuldenberg
Philippe Bodson is gematigd positief over de toekomst. “Onze bedrijven redden het wel, daar ben ik zeker van. Maar meer algemeen stel ik me de vraag hoe we de massale schulden die er gemaakt zijn, ooit gaan kunnen terugbetalen. Hoe lang gaan we daar van afzien? Ik verwacht wel wat inflatie op macro-economisch vlak. Er is veel geld bijgemaakt, dus gaat alles minder waard worden…”

En ook op persoonlijk vlak onthoudt de CEO van ASL vooral het positieve dat corona heeft opgeleverd. “Een minder hectisch sociaal leven heeft me wel deugd gedaan. Door meer thuis te zijn, ben ik wat meer tot bezinning gekomen. Ik heb dingen gedaan waar ik vroeger niet aan toe kwam, zoals wandelen, fietsen en sporten. Meer aandacht voor de mensen in mijn bubbel ook. Dat was fijn. En zelfs de nieuwe manier van werken heb ik leren waarderen. Er waren veel minder vergaderingen en verplaatsingen, meer digitale meetings. Dat gaf meer tijd voor herbronning, voor evaluatie en het uitwerken van nieuwe concepten. Het is echt nodig om soms eens stil te staan en een balans op te maken. Mijn agenda liet dat nu toe. Wat soms wel voor bizarre situaties heeft gezorgd. Zo zat ik regelmatig op zaterdagavond alleen op kantoor, rustig te werken. Iets totaal anders dan de spectaculaire events, vliegreizen of restaurantbezoeken die dan normaal staan ingepland. Wel eens fijn, maar het mag toch snel opnieuw naar de oude gewoontes evolueren…”