“Een aantal jaren geleden hebben we beslist om resoluut in te zetten op groei”, zegt Stefan Kerkhofs, CEO van de gekende toeleverancier aan de eventsector The Fungroup. “Als gevolg daarvan zijn we verhuisd van Zonhoven naar Beringen en hebben we een investeringsprogramma van 3,5 miljoen euro doorgevoerd. Op 13 maart 2020 zou ons nieuwe gebouw officieel ingehuldigd worden. We hadden ook lang gebouwd aan een ijzersterk team van 14 fulltime professionals, die het overvolle orderboekje moesten gaan realiseren. Ondertussen liepen er volop sollicitaties, want onze grootste zorg was genoeg vakbekwame mensen te vinden om de grote opdrachten in het buitenland rond te krijgen. Daar lag ik echt wakker van. En toen, net op dat moment, sloeg corona toe…”

“Zonder Covid was het te gemakkelijk geweest”
“Al het harde werk en de mooie plannen waar we zo lang naartoe hadden gewerkt, vielen in één klap volledig in duigen”, herinnert Stefan Kerkhofs zich. “Ik had snel door dat het heel serieus was en dat het wel eens lang zou kunnen duren. Ik ging meteen uit van een verloren zomer. De mensen werden direct naar huis gestuurd, met Teams en Zoom op hun computers geïnstalleerd. Paniek was er niet, hoogstens enkele nachten van rondwoelen in bed, op zoek naar oplossingen. Dat hoort natuurlijk bij ondernemen. Ik ben het al gewoon. Bomaanslagen, natuurrampen,… we hebben bij The Fungroup al heel wat ervaring met externe factoren die roet in het eten strooien. Vandaar dat ik Covid-19 als een uitdaging heb bekeken. Eentje die ik aankan, dat weet ik zeker. Het is een obstakel, meer niet. Zonder Covid-19 zou het groeiproces te gemakkelijk geweest zijn.”

“Echt kapot van”
Niet zozeer het omzetverlies is voor Stefan Kerkhofs de grootste ontgoocheling. “Maar wel het uiteenvallen van ons team”, zegt hij. “Dat raakt bij mij een emotionele snaar. Kijk, het zit zo: Je start vol ambitie een traject met enthousiaste medewerkers, die je opleidt, verantwoordelijkheid geeft en klaarstoomt om een prachtige toekomst mee op te bouwen. Collega’s worden vrienden, die je meeneemt naar hogere levels. Je gaat ervan uit dat het bouwstenen zijn, steunpilaren die schouder aan schouder door het vuur gaan voor het bedrijf. Maar door corona is dat beeld een totale desillusie geworden. In het begin heb ik geprobeerd om hen in te zetten voor alternatieve projecten, en hebben we samen naar oplossingen gezocht. Maar hoe langer de crisis duurde, hoe meer mensen één voor één zijn afgehaakt. Ze hebben geproefd van andere sectoren, zoals de bouw, en daar gemerkt dat ze ook zonder avond- en weekendwerk op het einde van de maand evenveel op de rekening hebben staan. En daar gaat dan de band die je zo zorgvuldig hebt opgebouwd. Daar ben ik heel ontgoocheld in. En dat is ook mijn grootste bekommernis voor de toekomst. Want ze spreken nu wel van de eventsector opnieuw op te starten: maar dat kan gewoonweg niet. Onmogelijk. Ik schat dat amper 15 procent van de trouwe medewerkers nog terugkeert eens de opdrachten gaan binnenkomen. In ons geval: van de 14 zijn er nog 2 over. Begin dan maar eens complexe buitenlandse projecten aan te nemen… Alle kennis en knowhow is weg. Het duurt enorm lang eer we opnieuw een ervaren team op de been hebben. Dat is mijn allergrootste frustratie.”

“Een ondernemer mag nooit wanhopen”
Maar Stefan Kerkhofs is er de man niet naar om de handdoek in de ring te gooien. “Zoals gezegd: Wir schaffen das”, klinkt het positief. “Hoe zwaarder je wordt getroffen, hoe groter de drive is om uit de put te klauteren. Ik ben heel vastberaden om te laten zien dat The Fungroup dit de baas kan. Relativeren is de enige mogelijkheid voor de heropstanding. Wie in paniek slaat, is de verliezer van de toekomst. En ja, ik kan je de flip-overs laten zien van de tientallen plannen die de afgelopen maanden de revue zijn gepasseerd, en die we telkens een paar weken later in de prullenmand hadden moeten gooien. Maar dat hoort erbij, als ondernemer mag je nooit wanhopen.”

“Er gaat te weinig materiaal zijn”
Hoe de toekomst er concreet zal uitzien? “Goh, het is moeilijk om voorspellingen te doen, dat hebben we intussen wel geleerd. Ik hou wel een beetje mijn hart vast als de vaccins zijn verdeeld en de feestjes opnieuw toegelaten worden. Ik vrees dat het een losgeslagen boel wordt, waarbij iedereen de schade gaat willen inhalen. En dan zitten we snel opnieuw in de problemen, natuurlijk. Een tweede aspect waar ik bedenkingen bij heb, is de overvolle eventkalender vanaf eind augustus. Bijna alle organisatoren gaan op hetzelfde moment een festival, beurs of feest op poten zetten. Maar er zijn niet alleen te weinig mensen om dat te faciliteren, maar ook de materialen kunnen maar één keer op hetzelfde moment worden verhuurd. Podia, mobiele toiletten, hekwerk, belichting… het is gewoon onmogelijk om dat beschikbaar te hebben met een overvolle kalender. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven… Wij zijn in ieder geval heel voorzichtig om nu al veel opdrachten aan te nemen. Eerst wil ik opnieuw bouwen aan een sterk team van ‘believers’. Met mensen die openstaan voor een toekomst in de eventsector.”

Kasteel van Ordingen
De beste vooruitzichten heeft Stefan Kerkhofs met zijn attractie Dinner in the Sky. “Het concept kan volledig coronaproof georganiseerd worden en dat spreekt nog steeds aan. We hebben onlangs nieuwe tafels verkocht in 7 landen, waaronder Irak, India en Noorwegen. Daar hebben we dus geluk mee. En ook in eigen land draait de formule uitstekend. We hebben Dinner in the Sky op de agenda staan in Brussel, Antwerpen en Limburg, en al die reservaties lopen heel goed. Mensen hunkeren duidelijk naar een unieke beleving, met spanning, avontuur en lekker eten. Ze hebben best wat geld over om te genieten van wat ze zo lang hebben moeten missen… Misschien nog een primeur? We gaan onze kraan ook opstellen in het Kasteel van Ordingen, waar dus weldra kan gedineerd worden met een prachtig uitzicht over de hele fruitstreek. Dat wordt écht top!”

En Stefan persoonlijk?
“Zoals gezegd: ik ben er de man niet naar om lang bij de pakken te blijven zitten. Al mag het toch niet al te lang meer duren. Op zakelijk vlak moet er de komende maanden wel wat omzet binnengehaald worden. En persoonlijk hoop ik dat mijn appartement in Hasselt snel klaar is. Net in de voorbije periode heb ik -vroeger dan verwacht- mijn huis verkocht en ben ik gelijktijdig gestart aan de verbouwingen van mijn nieuwe woonst. Maar intussen leef ik wel ‘uit mijn valiezen’, van de ene plek naar de andere. Dat maakt het eens zo vermoeiend. En waar ik echt naar uitkijk? Mijn eerstvolgende reis voor een buitenlands project. In normale omstandigheden ben ik om de 3 weken ergens ver weg om mooie dingen op poten te zetten, maar nu heb ik al 14 maanden geen kerosine meer geroken. Ik begin al bijna af te kicken”, lacht hij. “Ach, weet je wat: het is wat het is. En daarmee gedaan.”